Szlakiem i Tropem

Nad Kotłem Małego i Wielkiego Stawu

Nad Kotłem Małego i Wielkiego Stawu

Będąc w Karpaczu Górnym i okolicach Świątyni Wang najczęściej myślimy o wejściu na najwyższy szczyt Karkonoszy czyli Śnieżkę. Większość turystów podążających niebieskim szlakiem rzeczywiście kończy swoją wędrówkę obok słynnych kosmicznych spodków, a część dociera jedynie do schroniska Samotnia, położonego nad Małym Stawem i tam delektuje się pięknem Karkonoszy. My dzisiaj mamy jeszcze inną propozycję, a mianowicie ciekawą i widokową pętlę, która zaprowadzi nas nad Kocioł Małego i Dużego Stawu, przyjrzymy się także widocznym z wielu miejsc formacjom skalnym. Tym razem popatrzymy z góry między innymi na Samotnię, gdzie niejednokrotnie wygrzewaliśmy się w słońcu, Śnieżka oczywiście też będzie.

Zobacz więcej

Zupalseehutte- odludny skrawek Alp

Zupalseehutte- odludny skrawek Alp

Jak wiadomo pogoda latem w górach lubi być kapryśna, dlatego też każdy jeden słoneczny i pogodny dzień postanowiliśmy wykorzystać na tyle na ile się da. Nie było łatwo zdecydować się na wybór szlaku, bo jak już wiecie z poprzednich publikacji, w Virgental są ich setki. Zupełnie przypadkowo padło na Zupalseehutte i Zupalsee. Czynnikiem, który być może zadecydował o tym wyborze był fakt, że szlak zaczynał się tuż przy pensjonacie, w którym się zatrzymaliśmy, zatem opcja „nie jechania” autem po całonocnej podróży do Austrii była wręcz idealna. Dodatkowo w przewodniku przeczytaliśmy, że Zupalseehutte nosi miano jednego z najpiękniejszych schronisk w Virgental. Jest jednak jedno „ale”, szlak wymaga koncentracji i dobrej orientacji w terenie.

Zobacz więcej

Jeleniowaty i wieża widokowa

Jeleniowaty i wieża widokowa

Wieża widokowa na Jeleniowatym jest stosunkowo „świeżą” konstrukcją, a tym sam stanowi popularną atrakcję w Bieszczadach. Jak wiemy, w Bieszczadzkim Parku Narodowym spotkamy się z wieloma ograniczeniami dotyczącymi wędrówek z psem. Mówiąc wprost, dla nas turystów z czworonogami, wyznaczonych jest dosłownie kilka raczej bardzo krótkich szlaków, omijających widokowe wierzchołki, takie jak chociażby Tarnica. Nie przekreśla to jednak całego pasma, ponieważ spora część terenu leży poza granicami parku, co pozwala na swobodną wędrówkę. Dzisiaj opiszemy krótki, ale całkiem przyjemny szlak na szczyt Jeleniowaty, z którego można podziwiać wspaniałą panoramę na Bieszczady.

Zobacz więcej

Veterny Vrch- piękna Magura Spiska

Veterny Vrch- piękna Magura Spiska

Ten opis jest efektem naszej drugiej wędrówki na Veterny Vrch, inaczej nazywany Wietrznym Wierchem. Drugi raz na tym szlaku upewnił nas, iż jest to wędrówka, którą możemy z czystym sumieniem polecić wszystkim turystom z psami, ale oczywiście i tym, który wędrują bez czworonogów. Wietrzny Wierch „odkryliśmy” będąc jakiś czas temu na Wysokim Wierchu w Pieninach. Prowadzi na niego kilka szlaków, wiodących z różnych kierunków, a my wypatrzyliśmy całkiem sympatyczną pętlę mającą swój początek w niewielkim i cichym uzdrowisku Drużbaki Wyżne. Całość trasy to około 5, może 6 godzin, a wszystko zależy od tego ile czasu poświęcimy na podziwianie przepięknych panoram. A z wierzchołka naprawdę jest na co popatrzeć!

Zobacz więcej

Olperer Hutte i „wiszący most”

Olperer Hutte i „wiszący most”

Jednym z głównych celów pobytu w dolinie Zillertal był szlak prowadzący do schroniska Olperer Hutte. Widząc przepiękne zdjęcia w internecie i w przewodnikach, wyczekiwaliśmy idealnej pogody, która nie popsuje nam uczty dla zmysłów, ponieważ chcieliśmy delektować się niezwykłymi panoramami. W końcu nastał ten dzień! Piękne słońce, niebieskie niebo, brak mgieł snujących się w głębokich dolinach i chmur ograniczających widoczność. Idealnie! Wypatrzyliśmy też na mapie ciekawą pętelkę. Z samego rana pełni energii i z dreszczykiem emocji ruszyliśmy na szlak, aby przekonać się jak naprawdę wyglądają instagramowe ujęcia z „zawieszonego” gdzieś wysoko w górach mostu oraz panoramy z Olperer Hutte. Jesteście ciekawi, zapraszamy!

Zobacz więcej

Holica- z widokiem na Bieszczady

Holica- z widokiem na Bieszczady

Październik to jesień, a jesień w Bieszczadach kojarzy się z żółto-czerwonymi, kolorowymi lasami i niepowtarzalnymi krajobrazami. Jednak nie tym razem… Po pierwsze, kolorów jeszcze nie było (byliśmy za wcześnie), po drugie przez dwa dni padał deszcz, bieszczadzkie szczyty skąpane były w gęstych mgłach, a szlaki to płynące błotne potoki. Tak! To też jest jesień w Bieszczadach! Zdecydowanie mniej fotogeniczna. Wcześniejsze plany na długie wędrówki poszły w niepamięć, skorzystaliśmy więc z porad naszych cudownych gospodarzy i robiąc użytek z ciut lepszej aury znaleźliśmy się na Holicy. Do Bieszczadów tych wysokich to jeszcze trochę, ale przynajmniej z wieży widokowej, która znajduje się na szczycie Holicy, można na Bieszczady popatrzeć. Panorama jest zacna!

Zobacz więcej

Pfitscher Joch – na granicy Austrii i Włoch

Pfitscher Joch- na granicy Austrii i Włoch

Kolejny dzień to kolejna odwiedzona przez nas dolina. Tym razem wywiało nas do pięknej doliny Zamsergrund i na austriacko-włoską granicę, na przełęcz Pfitscher Joch, zwaną po włosku Passo Vizzi. Pogoda zapowiadała się fantastycznie więc chcieliśmy wykorzystać ją na 100%. Wybrany szlak zapowiadał się bardzo obiecująco, ale muszę przyznać, że wybór nie był łatwy, wszak w najbliższej okolicy sztucznego jeziora Schlegeisspeicher znaleźliśmy przynajmniej kilka innych szlaków, którymi mogliśmy wędrować z psem. Jak to się mówi: „góry nie uciekną”, a musieliśmy od czegoś zacząć eksplorację dopiero co poznawanego terenu. Wybór okazał się strzałem w dziesiątkę! A w okolice Schlegeisspeicher wróciliśmy już kilka dni później.

Zobacz więcej

Berliner Hutte- niezwykły klimat i cudne widoki

Berliner Hutte- niezwykły klimat i piękne widoki

Pierwszy dzień po przyjeździe traktujemy zwykle jako rozgrzewkę, ale jak zawsze dość aktywną. Jadąc pierwszy raz do doliny Zillertal zaopatrzyliśmy się w mapy i przewodniki dzięki, którym mieliśmy jakiś tam plan na wędrowanie. Był to raczej zarys ponieważ ilość dostępnych szlaków powalała na kolana. Niewielki Finkenberg, gdzie mieszkaliśmy położony jest w „raju” jeżeli chodzi o dostęp do kolejek linowych, szlaków startujących z dna doliny czy górskich dróg, którymi można dojechać w przepiękne miejsca i rozpocząć alpejską wędrówkę. Zdecydowaliśmy, że na początek udamy się do schroniska Berliner Hutte. Słyszeliśmy o jego fantastycznym położeniu i klimatycznym wnętrzu. Przyszedł czas aby się o tym przekonać na własnej skórze.

Zobacz więcej

Dumbier i Chopok- „zgrana para”.

Dumbier i Chopok- zgrana para

Wycieczkę na Dumbier planowaliśmy już jakiś czas temu. Jednak 220 km z Krakowa i kręte górskie drogi to wyzwanie, więc wyjazd na jeden dzień odpadał. W końcu zebraliśmy się w pewien słoneczny i ciepły weekend i postanowiliśmy spędzić dwa dni w Niżnych Tatrach. Na pierwszy rzut „poszedł” najwyższy szczyt czyli Dumbier. Nie był to przypadek, ponieważ pasmo Niżnych Tatr znamy słabo, (ta wyprawa to dopiero drugi raz w tym rejonie), nie mieliśmy również zbyt dużo czasu, aby szczegółowo analizować mapy, stąd też najłatwiej było nam odnaleźć się na popularnych i uczęszczanych szlakach. W sytuacji kiedy TANAP zabrania wędrowania z psem po większości tatrzańskich szlaków, Niżne Tatry mogą być alternatywą.

Zobacz więcej

Rifugio Nino Pernici- widoki i bunkry

Rifugio Nino Pernici- widoki i bunkry

Pogoda nad Gardą podczas naszego pobytu była dość zmienna, stąd też chcieliśmy wykorzystać każdy moment aby wędrować okolicznymi szlakami, które były dla nas totalną nowością. Mieliśmy upatrzone jakieś tam cele, ale jak zawsze chętnie skorzystaliśmy z poleceń osób mieszkających na miejscu. Tym razem nasza gospodyni wspomniała o schronisku Nino Pernici. Opowiedziała, że jest bardzo ładnie położone i słynie z pysznej kuchni. W przewodnikach, z których korzystaliśmy wzmianki o tym miejscu nie było, lecz zaufaliśmy podpowiedziom . Widoki w połączeniu z dobrą kuchnią nas przekonały i nie potrzebowaliśmy więcej zachęt aby obrać kierunek do Rifugio Nino Pernici i spędzić dzień w przepięknym zakątku Pre Alpi Gardesane.

Zobacz więcej